Toppers van Toen deel 3: Remco Hitzert

De meeste openwaterzwemmers zullen geen belletje horen rinkelen bij de naam “Remco Hitzert”. Toch won hij in een zeer snelle tijd (4uur en 38 minuten) de IJsselmeermarathon in 1997. Daarmee staat hij nog steeds op de 10^de plaats in de erelijst. Daarnaast stond hij van 1995 tot en met 1997 ook hoog in de Nederlandse klassementen met achtereenvolgens een 5^de, 4^de en 3^de plaats.

Ook was hij een talent in het zwembad. Op de 200 rugslag heeft Remco nog de 26^ste tijd ooit op de 200 rugslag (50 meterbad): 2.08.53. En in 1995 zwom hij zijn PR op de 1500 vrije slag (50 meterbad) in 16.35.08. 100 Rugslag (25 meterbad) 58.20.

Hierbij een naderde kennismaking met deze IJsselmeerkampioen.

Paspoort

Naam: Remco Hitzert
Geboortedatum: 25-04 – 1975
Woonplaats: Sevelen, Zwitserland
Clubs: SWOL, AZ&PC en UZSC
Tegenwoordig: Fysiotherapeut met eigen Praktijk
Beste prestatie: winst IJsselmeermarathon 1997: 4.38.2

* Remco, kun je jezelf even voorstellen aan de openwaterzwemmers?

Tot 1998 woonde ik in Nederland en was ik zwemmer bij UZSC (Utrecht). Daarvoor zwom ik bij AZ&PC en SWOL 1894. In de Jaren 1995-1998 heb ik vele openwater wedstrijden gezwommen. In 1996 heb ik de 16 km van Sluis en Anna-Paulowna gewonnen. In 1997 won ik het Ijsselmeer nadat ik me niet had weten te kwalificeren voor de EK 1997. Tussen 1991 en 1997 won ik ook medailles op de Nederlandse Kampioenschappen, namelijk op de 1500 Vrij, 400 wissel, 100 en 200 rugslag.

Inmiddels woon ik alweer bijna 13 jaar in Zwitserland, waar ik een eigen Fysiotherapie praktijk. Ik ben getrouwd en heb een zoon.

* Hoe trainde je vroeger voor het openwater? En hoe zag je voorbereiding naar de IJsselmeermarathon eruit?

Vanaf 1993 zwom ik voor UZSC. We hadden daar een trainingsgroep gemaakt met als trainer Gerard Smit en Marianne Heemskerk. Ik trainde altijd met Carla Geurts vooral op de langere afstanden. We trainden iedere dag tussen 12 en 15 km. In totaal hadden we 11 water trainingen en 2 krachttrainingen per week. Ook hadden we geregeld centrale trainingen waar we dan tot 3 keer per dag trainde. Ook trainde ik regelmatig met Etta en Maarten van de Weijden en Hans van Goor in Hoorn. In 1997 was het EK Sevilla en daar had ik alles op gericht. In februari ben ik naar Tsjechië gereisd en ben daar nog tweede geworden bij de open Tsjechische kampioenschappen 20km (50 meter baan). Vanaf april zwom ik al buiten in Utrecht of bij mijn ouders in de Zandafgravingen van de Bommelerwaard 

* Beschrijf je winnende dag van het IJsselmeer. Hoe kijk je terug op deze oversteek?

Ik weet nog dat met de trein naar Medemblik ging en ik bij de moeder van Hans van der Togt kon overnachten. In de ochtend lekker spaghetti gegeten en met de auto in alle vroegte naar Stavoren. Het was heel mooi weer, lekker warm. In de visopslag insmeren en voorbereiden. Ik was er helemaal klaar voor. Op de boot had ik Jaap van Goor en dat was echt heel mooi.

De start ging heerlijk ik had een goed ritme en kon behoorlijk hard doorzwemmen. Het ging echt lekker en we lagen de hele dag op record tempo tot eigenlijk het laatste uurtje, toen het wat minder ging. Het was een fantastisch gevoel om aan te komen in Medemblik en te finishen. Ik weet nog goed de Huldiging en natuurlijk ging ik met de beker in de trein weer naar huis. Tweehonderd gulden had ik ook nog gewonnen, dat was natuurlijk mooi voor 4,5 uur zwemmen. De beker staat samen met de belangrijkste bekers en medailles altijd nog in een vitrine bij mij thuis. Ik heb er ook nog een video van en die heb ik toch nog regelmatig bekeken.

* Een jaar later deed je weer mee aan de IJsselmeermarathon, maar toen stapte je uit. Wat was eigenlijk de reden?

Nadat ik de EK niet gehaald had en ik mijn studie erop had zitten, was ik vast besloten Nederland te verlaten. Ik wist ook niet of ik door moest gaan met zwemmen. In maart 1998 ben ik naar Zwitserland gegaan om te werken. Naast mijn werk van 45 uur per week heb ik nog wel gezwommen en trainde ik mee in een groepje lange afstand zwemmers. Ik deed mee in de estafettes bij de Zwitserse kampioenschappen en heb ik de Europacup Langeafstand gezwommen in Brno (15km Tsjechië, Nottingham 5 km, Sardinië 15 en 7 km) Ik was onderweg met de Zwitserse Bond en startte voor Nederland.

Het IJsselmeer wilde ik graag doen omdat ik het jaar daarvoor gewonnen had. Ik ben toen een weekendje naar Nederland gereist. Niet helemaal goed voorbereid en ja dan wil het wel eens gewoon niet gaan.

* Oorspronkelijk was je een goede rugslagzwemmer in het binnenbad. Vanwaar de overstap naar het “koude” openwater?

In 1992 heb ik de jeugdlimiet op de 200 rug gemist, wat mij een behoorlijk klap gaf. Ik ben toen met een mentale trainer gaan kijken wat we konden doen. Dus dacht ik wat in het binnenbad steeds niet wil lukken, kan ik toch in het openwater gaan proberen. Ook kwam ik bij Marianne van Heemskerk en Gerard Smit te trainen, beiden toch gericht op de lange afstanden. En ik wilde lange afstanden zwemmen. Vond het echt heerlijk om 15 km per dag te zwemmen. Het koude water heb ik nooit echt heel erg gevonden. Alleen toen ik tijdens de EK kwalificatie 1997 onderkoeld moest uitstappen. Daartegenover staan de fantastische open water wedstrijden op bijvoorbeeld Sardinië waar je dan zwemt bij 30 Graden in een Blauwe Zee.

* Hoe heb jij je openwater carrière ervaren? Hoe waren wedstrijden georganiseerd en hoe was de sfeer?

Een mooiere vakantie was er niet. Ik heb tijdens de openwater seizoenen niet echt heel hard meer getraind. Ik had het hele jaar heel veel getraind en kon dus met weinig training de zomer goed doorkomen. Ik denk als ik toendertijd zo professioneel en doelgericht kon trainen als dat ik als trainer mijn zwemmers trainde dan waren de resultaten zeker beter geweest.

Ik reisde altijd met de trein en dan was het niet altijd makkelijk om alle wedstrijden te bereiken. Ik weet nog dat Strijen echt verschrikkelijk was om daar met het openbaar vervoer te komen. Of die wedstrijden in Zeeland, dat was een hele dag reizen.

De organisatie was altijd wel in orde en ik denk ook dat Nederland heel trots kan zijn op zijn openwater wedstrijdkalender. Dat bestaat in Zwitserland niet. Hier kennen ze alleen de Zwitserse Kampioenschappen in Augustus; de 5 en 10 km.

De sfeer was altijd heel goed. Openwater Zwemmen gaf mij een hele nieuwe dimensie aan het zwemmen. Alleen die start al, het hele tactische spelletje van waar ga ik liggen en hoe ga ik zwemmen. En het vechten om de goede posities.

* Waar was jij op 21 augustus 2008? De dag dat Maarten van der Weijden goud won op de 10km in Beijing. Heb je de race gevolgd?

Voor mij was het een gewone werkdag. Toch was ik wel heel benieuwd. Ik heb Maarten al heel lang niet meer gesproken, maar wel zijn geschiedenis altijd gevolgd. Vroeger trainden we wel eens samen en kon ik altijd bij zijn familie overnachten. Dat hij won vond ik echt fantastisch, die enorme inzet tijdens de voorbereiding en die wilskracht die had Maarten toendertijd al in de setjes die we samen rainden. Beelden van de race heb ik mijn zwemmers in een trainingskamp wel eens laten zien.

* Ben je nog steeds actief in het zwemwereldje?

Tot 2008 was ik beroepstrainer in Zwitserland en Liechtenstein. Hier is dat een normaal beroep en wordt ook gewoon betaald. Bondscoach van Liechtenstein tussen 2005 en 2008. Ik was met Zwemmers aan de kleine Olmpische spelen voor kleinstaaten en aan de EYOF 2007 in Belgrado. Ik was regelmatig in Nederland op Trainingskamp bij GOSwim in Houten en zij kwamen dan weer bij mij. Tot afgelopen zomer 2010 was ik nog hoofdtrainer in Triesen (LIE). Maar doordat mijn Praktijk goed loopt en ik een jonge familie heb, heb ik besloten om er voorlopig mee te stoppen. In Triesen zit ik nog in de zwemcommissie en geef ik af en toe nog training, want we hebben nog steeds geen nieuwe trainer gevonden. (dus als iemand een leuke baan zoekt, je kan direct beginnen) Daarnaast ben ik nog werkzaam voor de Zwitserse zwembond, waar ik in de traineropleiding expert ben met name voor kracht en conditie training.

* Wat doe je tegenwoordig? En wat zijn nog je dromen?

Ik werk iedere dag in mijn Praktijk, heb 2 therapeutes bij mij in dienst en we gaan volgend jaar uitbouwen en nog een fitnesscentrum openen. We gaan binnenkort verhuizen naar ons huis dat we dit moment nog aan het bouwen zijn. Sportief gezien zwem ik af en toe en ik ben actief gaan wielrennen. Mijn dromen zijn dat we gezond blijven, dat mijn kinderen gelukkig worden en misschien ook wel zoveel plezier aan sport kunnen beleven als ik altijd gedaan heb.

Remco, zeer hartelijk bedankt voor dit interview! Zo hebben we weer wat geleerd over het open water zwemmen van vroeger en het verhaal over jouw IJsselmeeroversteek.