Het oorspronkelijke artikel door Marcel Schouten is te vinden (met foto's) op zwemkroniek.com
Dag 2 (Navia.. !) hield in dat we terrein gingen verkennen op het land (op zoek naar de accreditaties) en in de rivier (zwemmen). Dat schrijft Ferry Weertmen. Hij vervolgt met:
"De dag begon redelijk vroeg de wekker, stond namelijk ingesteld om 7.45 en om 8 uur zaten we aan het ontbijt. Tijdens het ontbijt hebben we de planning met elkaar doorgenomen. Als eerste meldde coach Stephan dat hij de accreditaties ging ophalen en dat als je mee wou je mee kon. Terwijl Ferry, Leonie en Judith in het hotel bleven, ben ik mee gegaan met Stephan. Als tweede meldde hij dat we een raceplan moesten opzetten en moesten gaan nadenken over een aantal dingen. Als laatste vertelde hij dus dat we s’ middags in de rivier zouden gaan trainen om de situaties op een rijtje te zetten.
Om 10.15 hebben Stephan en ik de bus gepakt richting het zwembad, wat op 5 minuten rijden is. Vanuit daar moesten we te voet verder naar het ‘culture center’. We hadden te horen gekregen dat het circa 5 à 10 min lopen zou zijn. Onze tocht begon voortvarend, Stephan had namelijk een aantal bladen gekregen waaronder een blaadje met een plaatje wat een kaart moest voorstellen. Na een tijd gelopen te hebben kregen we het vermoedne dat we niet helemaal goed gelopen waren. Stephan belde daarom onze ‘vertrouwde vriendin’ (Isabelle) die we wel te verstaan een dag eerder ontmoet hadden in het hotel. Uiteindelijk heeft zij ons naar het ‘culture center’ gebracht.
Aangekomen in het Culture Centre kregen we te horen dat alle zwemmers aanwezig moesten zijn voor het inleveren van de paspoorten en het maken van een foto. Dus we konden terug naar het hotel zonder accreditaties. Oplossing: s’ avonds met zijn allen terug om ze op te halen
Om half 2 zijn we gaan lunchen om vervolgens op tijd met de bus naar de rivier te kunnen gaan. Aangekomen bij de rivier kwamen we er al gauw achter dat er behoorlijk veel stroming stond. Na iets langer dan een uur gezwommen te hebben zijn we ons gaan omkleden. Daarna zijn we rustig naar het culture center gelopen om de accreditaties te halen. Ditmaal met succes!
Omdat de bus alweer om half 6 zou vertrekken kwam Stephan met het plan dat Judith, Leonie en ik al naar de bus zouden gaan om hem te laten wachten. Zodat Stephan en Ferry nog op de accreditaties konden wachten en dan nog met de bus meekonden. Helaas hebben we de buschauffeur niet langer dan 5 minuten kunnen tegenhouden. En zijn zij lopend naar het hotel gekomen. (Sorry mannen)
Het avond eten was super….