Trainen van lange afstand wedstrijdzwemmen in open water 18

Combineren van verschillende vormen van duurtraining

{informeren & kennis overdragen door Gerard Meurs}

Het combineren van verschillende  vormen van duurtraining leidt tot een grotere stijging van de VO2max dan trainen volgens één bepaalde trainingsvorm. Dat blijkt uit onderzoeken door de Oostenrijker Stöggl en de Duitser Sperlich waarin zij  4 verschillende vormen van duurtraining met elkaar hebben vergeleken bij een groot aantal  goed getrainde duuratleten.

Duurtraining

Er bestaan verschillende trainingsvormen om de duurprestatie te verbeteren. De meest gehanteerde zijn matig intensieve duurtraining, hoog intensieve intervaltraining[HIT] en duurtraining op of rond de lactaatdrempel. Het is ook mogelijk een combinatie te hanteren van deze drie trainingsvormen. De genoemde onderzoekers noemen deze combinatie van trainingsvormen ‘polarized training. Hoewel relatief veel studies zijn uitgevoerd naar de afzonderlijke trainingsvormen, is tot op heden weinig onderzoek gedaan naar de effecten van het combineren van de genoemde  trainingsvormen.

Duurathleten

Om de effecten van de verschillende trainingsvormen te onderzoeken hebben de onderzoekers goed getrainde mannelijke duursporters verdeeld in vier trainingsgroepen en kregen de sporters van elke groep een gestandaardiseerde trainingsbelasting toegewezen. Het trainingsschema duurde 9 weken en bestond, afhankelijk van de groep, uit alleen matig intensieve duurtraining, alleen HIT, alleen training op en rond de lactaatdrempel of een combinatie van deze drie trainingsvormen

De VO2max steeg het meest bij de duursporters die gecombineerd en volgens HIT trainden. De sporters die alleen matig intensief en rond de lactaatdrempel trainden, verbeterden hun VO2max niet. De stijging van de VO2max bij de duursporters uit de HIT-groep is overigens geheel te verklaren uit het feit dat deze sporters tijdens de trainingsperiode af waren gevallen. De absolute VO2max was bij de sporters uit de HIT-groep nl niet gestegen, terwijl  degenen die gecombineerd trainden wel op hetzelfde gewicht bleven en de absolute VO2  aanzienlijk bleek toegenomen.

Conclusie

Deze studie laat zien dat de sporters die verschillende vormen van duurtraining combineerden, een aanzienlijke stijging hadden van de VO2max in tegenstelling tot de duursporters die eenzijdig trainden. Of de stijging van de VO2max alleen het gevolg is van het combineren van verschillende  trainingsvormen is echter op basis van deze studie niet te zeggen. Het gevonden verschil kan n.l. óók veroorzaakt zijn doordat de athleten die gecombineerd trainden, langer en/of intensiever trainden dan de sporters uit de andere groepen. Daarnaast is het ook mogelijk dat deze vorm van training nieuw was, waardoor een groter effect van de training te verwachten is. In praktijk is het echter ook de vraag in hoeverre duursporters deze manier van training al toepasten. Ieder fatsoenlijk trainingsschema bestaat immers uit een combinatie van diverse trainingsvormen.

Toch is dit één van de eerste studies waarin de meest gehanteerde vormen van duurtraining op een nette manier met elkaar zijn vergeleken bij goed getrainde duursporters.

Hoewel de boodschap van de studie wellicht niet nieuw is, vormt het wel een goede onderbouwing van veel  duurtrainingsschema’s. Daarnaast kunnen de resultaten voor duursporters, die relatief eenzijdig trainen,  aanleiding zijn hun training aan te passen.

“Mislukken in je voorbereiding is voorbereiding van je mislukking”