In Memoriam: 20 juli 1938 - NIC GEERS - 6 november 2024

Zojuist (red. noww: 12 november) ontving ik van Rob Hanou het bericht dat Nic Geers op 86-jarige leeftijd in zijn woonplaats Boskoop is overleden.

Sinds 2010 heb ik Nic leren kennen als een symphatieke, gedreven maar bescheiden Masterzwemmer, meermalen als sportieve tegenstander in zowel het openwater als tijdens NK´s in zwembaden.

Als een kleine hommage aan Nic volgt hieronder het interview dat ik met hem had in december 2015 voor mijn boek ´Historie van de Scheldebekerwedstrijden 1930 tot 1969´.

In gesprek met:NIC GEERS

Nic Geers, gepensioneerd binnenhuisarchitect uit Boskoop, is nog steeds een gedreven topzwemmer bij de Masters ondanks de twee zware operaties die hij in 2014 en 2015 heeft ondergaan. In de afgelopen decennia was hij in zijn leeftijdsklasse met name op de vrije slag zowel in het openwater als in de zwembaden nauwelijks te kloppen. Hij is dan ook veelvuldig Nederlands Kampioen en Nederlands recordhouder. Won op EK's en WK's voor Masters 3x Goud, 16x Zilver en 16x Brons.

Eénmaal, in 1961 zwom Nic de Scheldebekerwedstrijd, van Breskens naar Vlissingen. Hieronder zijn impressies van die dag:

"Ik kreeg daarvoor een uitnodiging. Door een goede klassering in het Zwemkroniekbekerklassement mocht je meedoen, dus ik was geselecteerd. Maar nu nog naar Vlissingen/Breskens zien te komen.... Hoe doe je dat?

Een clubbestuurder uit Boskoop heeft dat toen allemaal geregeld voor me. Hij ging als begeleider mee. Vroeg weg. Met de trein. Met het pontje over naar Breskens. Voorbereiding had je niet. Ik wist amper hoe het ging daar. Je wist helemaal niet wat je eten moest of wat dan ook. Ik was helemaal amateur, joh. Ik was 22, zwom rondjes in de Gouwe en deed wat aan waterpolo.

En dan kreeg je daar een roeibootje toegewezen. Ik weet wel dat je werd ingevet, met schapenvet. Helemaal ingesmeerd, de hele rataplan. Je had geen zwembrilletje. Wel had ik zo'n `dienstfiets` op. Verder had je niets, geen eten. Je had een bootje achter je. Die mochten je geen aanwijzingen geven. Ik heb nog wel tegen hen gezegd: "Hé jongens, als ik nou omkijk, zeg dan eens even waar ik heen moet", want je zag alleen Britannia, dat hotel op de boulevard van Vlissingen. Voor de rest was de boel helemaal kaal toen. In het begin kon je zelfs Britannia moeilijk zien. Het was wat mistig, nevelig.

Ik weet wel dat die Scheldewedstrijd voor mij gewoon een gigantische belevenis was. Je wist helemaal niet dat zulke wedstrijden bestonden. Heel anders dan de andere langebanen die ik had gezwommen. Voor die lange afstandswedstrijden schreef je zomaar in. Ik zwom hoofdzakelijk op kracht. Wel heb ik een keer in de IJssel meegedaan. Ik was helemaal vreemd. Wist helemaal niet wat me te wachten stond. Ik wist ook niet dat er stroming stond. De Westerschelde had ik nog nooit gezien, man. Ik wist nauwelijks waar Vlissingen lag. Bijzonder was het, dat hele stuk over, een uitdaging. Ja, het was eigenlijk heel amateuristisch. Je was maar een leek.

Ik kwam helemaal bij Michiel de Ruijter (standbeeld) uit. Daar kreeg je de stroom mee, naar die twee paaltjes bij de finish. Daar moest je tussendoor.

Tijdens de wedstrijd heb ik niemand gezien. Ik zie toch zelden wat. Ook die Engelsman Finlay niet die vlak voor mij eindigde.

Onder de kust gekomen kwam ik nog in een school kwallen terecht. Opeens voelde je die kwallen zo langs je heen glijden. Veel last daarvan?...Nee, niet zoveel. Je moest zwemmen. Je moest naar die paaltjes toe. Het maakte je eigenlijk niet uit wat je tegenkwam.

Maar daarna, zo'n vijf minuten na afloop, begon het: twee, drie uur kon ik bijna niets meer zien vanwege al dat zoute water. Dat was vreselijk! Later was het helemaal opgezet. In de trein terug, met rode, tranende ogen. Die mensen dachten: "Wat is er nou toch gebeurd?" Ik zat te janken en had al die klodders uit m'n ogen aan mijn broek gesmeerd."

-- "Hoewel je jarenlang aan langebaanwedstrijden hebt meegedaan zwom je maar één keer een Scheldebekerwedstrijd. Waarom niet vaker? Op basis van je prestaties in het Zwemkroniekbekerklassement had je toch vaker mee kunnen doen?".

"Ja, wat was dat? De centen ontbraken. Zo'n kleine vereniging uit Boskoop. Waar moest je terecht? Gelukkig had ik toen een begeleider die er wat vanaf wist."

-- "Heb je nog aan andere sporten gedaan?"

"Ha, ha, wat heb ik niet gedaan? Drie keer heb ik de Elfstedentocht gereden, de laatste drie. In het begin ook triatlons en veel fietsen. Wekelijks, op vrijdag ging ik vanuit Boskoop heen en terug naar Rotterdam voor m'n werk. De laatste jaren maak ik samen met mijn vriendin Joke lange vakantietochten op de tandem naar Spanje, Frankrijk e.d. (Zijn vrouw Gieni is in 2003 overleden) Ja, ik deed voornamelijk aan duursporten en heb nog het 25 jaar polojubileum gevierd bij mijn club Boskoop".

-- "Zo terugkijkend, wat zijn dan je meest aansprekende sportprestaties?"

"Het meeste met het masterszwemmen. Eruit springt toch wel toen ik als eerstejaars 70+ tijdens de N. K. 2008 in Eindhoven tien nummers won en daarbij 13 Nederlandse records vestigde. Schoolslag deed ik niet.

Mijn beste prestatie in het buitenwater was op de WK Masters in Montreal, 20 jaar geleden. Daar werd ik 1e op de 5 km. Verder werd ik toen ook 1e op de 400m., 2e op de 800m. met slechts een paar honderdste seconde verschil, en op de 400m. wisselslag 3e. Dat was een grandioos jaar."

(Boskoop, december 2015). Piet Schop.

Naschrift

Na twee jaar uit de roulatie te zijn geweest wegens gezondheidsproblemen vierde Nic Geers in augustus 2019 zijn rentree met een bronzen plak (50m.vrije slag) op de wereldkampioenschappen voor Masters in Gwangju, Zuid-Korea.

Red NOWW: Gepubliceerd met toestemming van de auteur

Red NOWW: excuses voor de trage publicatie van dit bericht.