Zwemmen, een halve eeuw geleden

Inzending voor het clubblad van Luctor & Emergo

(Red NOWW: een terugblik naar een tijd dat - bijna - alle zwemmen open water zwemmen was!)

Toen in 1953 door de watersnoodramp mijn vakantieadres verloren ging meldde ik mij als lid van Luctor aan.
Op 14 mei begon het seizoen bij de zwemschool waar nu roeivereniging de Honte zijn clubhuis heeft.
Heen en weer naar de overkant van het kanaal , vooral met roffelende beenslag achter de plank waarvoor Hongaarse dames, toendertijd wereldrecordhoudsters, als voorbeeld dienden.
Raakte je wat geoefend dan ging het naar de Beatrixbrug of de woonark (onderaan de Tinq).
De eerste keer naar de stationsbrug was bijna een wereldprestatie!
Ook in 1954 nog in het kanaal, in 1955 mochten we het Poelendalebad feestelijk openzwemmen.
Temperaturen van 14 graden waren gebruikelijk, een keer zelfs maar 11!
Toch werd er geen dag overgeslagen want het was zo 4 September, einde seizoen , de hele winter op non - aktief.
De eerste jaren werd water uit het kanaal opgepompt, later doorzichtig (!) leidingwater, nog later zelfs verwarmd...

Wedstrijdlocaties elders waren Souburg, Vlissingen, Goes, Breskens, Sas van Gent, Terneuzen en Aardenburg.
Voor de Zeeuws - Vlaamse wedstrijden verzamelden we ons op de Pottenmarkt voor de bus van Blanker.
Zwemmen en poloën gingen hand in hand; voor wedstrijden in de 3-e klasse (in Zeeland waren we onverslaanbaar) reden bestuuursleden ons naar Bergen op Zoom, Breda en Tilburg.

De langebaanwedstrijden over 1,5, 2, soms 3 kilometer waren de afwisseling van het kortebaanwerk met, voor mij vanaf 1957, als apotheose de SCHELDEBEKER.
Voor de ervaringen uit de mooiste zeezwemtocht van Nederland: zie NOWW.

Ter gelegenheid van het 75 jarig jubileum van Luctor & Emergo organiseerden Annie en Ad Wieland op 28 Augustus 1993 een reunie waar coryfeeen uit die tijd acte de presence gaven: o.a. Corrie Voogd, Ans Geervliet, Wim Verstelle, Ton Bosdijk, Ferdie van Giezen en Piet Bouwense, onze trainer.

Tenslotte: felicitaties met het 90-jarig bestaan, op naar de HONDERD!!

Peter Rotte